Ο Σπόρος της Αυγής

Δεκεμβρίου 12, 2025
Published in Πολιτισμός

της Λένας Σιταρά

Δρ Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας ΑΠΘ - Θεατρολόγου

Ο Τάσος Κανταράς κατάφερε με το τελευταίο του βιβλίο ο Σπόρος της Αυγής, (εκδ. Τόπος), να συνενώσει μ’ έναν μαγικό τρόπο, έτσι όπως μόνον η τέχνη μπορεί, ιστορικά γεγονότα βαρύνουσας σημασίας, αφού αυτά καθόρισαν τη δημιουργία του ελληνικού κράτους στο οποίο ζούμε ελεύθερα σήμερα και προσωπικές ιστορίες ανθρώπων που αν ψάξουμε ίσως να είναι και πρόγονοί μας. Ή γίνονται πρόγονοί μας αφού διατρέχοντας τις ζωές τους από τον βορά της Μακεδονίας ως τον νότο της Πελοποννήσου και από την Ανατολή της Υψηλής Πύλης ως τη Δύση, της Γαλλίας και της Τεργέστης, κάπου συναντιόμαστε και κάποιο από αυτά τα ταξίδια γίνεται δικό μας.

Έτσι και για τον συγγραφέα, η συμμετοχή του προπάππου του, ως διμοιρίτη Μπουλουξήδων που προκάλεσαν τη σύγκρουση στην Καλαμπάκα, στον ατυχή ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, αποτέλεσε τον «σπόρο» στο πρώτο βιβλίο του (Διαρκές Φύλλο Πορείας, εκδ. Τόπος) για τα επόμενα τρία που ακολούθησαν μετέπειτα το νήμα της ιστορίας. Όπως εξηγεί ο Τάσος Κανταράς σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Θεσσαλονίκη», «ο σπόρος περιέχει γενετικό υλικό, κυοφορεί δηλαδή τη ζωή και συνεπώς είναι η ελπίδα μας για τη συνέχειά της. Ο συγκεκριμένος “σπόρος” του μυθιστορήματος συμβολίζει τη σκυτάλη της συνέχισης των αγώνων ενός λαού, εκφράζει τις αδιάλειπτες προσπάθειες για την πολυπόθητη “αυγή”, την εκπλήρωση σημαντικών πατριωτικών και κοινωνικών στόχων».

Στον Σπόρο της Αυγής ακολουθούμε το νήμα της ζωής του Μανώλη Κλάρα που δικαιολογώντας το προσωνύμιο του «Πεταλούδας» πετάει από την Χαλκιδική στην Σκόπελο, από την Σκόπελο στην Γαλλία και τέλος πάλι πίσω στη γενέτειρά του τη Χαλκιδική μέσα σε μια δίνη σημαντικών ιστορικών γεγονότων και συγκρούσεων. Ο αναγνώστης παρακολουθεί τη στάση ζωής του ήρωα σε δύσκολα χρόνια. Η ανάγκη μιας ανεξάρτητης εθνικής ταυτότητας, κοινωνικά αδιέξοδα και προσωπικοί αγώνες της καθημερινής βιοπάλης βιώνονται και αντιμετωπίζονται μέσα από την αισιόδοξη ματιά του, την ενεργητική του παρουσία και το έντονο αίσθημα της αλληλεγγύης, που τόσο ανάγκη έχουμε ακόμη και σήμερα.

Πρόκειται για ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα, υψηλής ιστορικής ακρίβειας και λογοτεχνικού ενδιαφέροντος, μια «Οδύσσεια» ενός ανυπότακτου λαού που η καρδιά του δεν έπαψε ποτέ να κτυπά με την ιδέα του ξεσηκωμού...